For Allah’s will

Darkness crept in at night
Devouring every glimpse of light
“justice” a distant fainting word
Only traitor’s waltz in sight

The reign of terror yearning power
Consumed with fury, rage and anger
expanded their evil empire,
Spread like cancer, every hour

A lonely tent stood still
As if it were by Allah’s will
Broken arrows, broken swords,
Blood stained bodies across the hill
All were lost but Allah’s will
All were lost but Allah’s will

There she was, our righteous lady
Our holy lady, our lonely lady
In the depth of haze and dust
By the shadows of fear and unjust
She screamed:
“Who is there to help me, in my flight towards the light?”
“Who is there to follow, who is left to search for light?”

The world stood still,
As if it were by Allah’s will
And in the time of deep distress
In the world of hopelessness
Someone lit a candle….
Our lady said:
In search of light, candles aflame
Deny injustice, candles aflame
Praise our martyrs, candles aflame
For my brother’s blood, candles aflame
For our children’s lives, candles aflame
For Allah’s will, candles aflame….



به خواست الله

تاریکی در شب می خزید
و هر سوسوی نوری را می بلعید
”عدالت“ واژه یی کمرنگ در دور دست ها
فقط پایکوبی خیانت کاران دیده می شد.

سلطنت ترس؛ نیازمند قدرت
فرورفته در غضب و خشم و عصبانیت
امپراتوری شیطانی خود را گسترش می دادند
همانند رشد سرطانی در هر ساعت

در این میان خیمه یی به تنهای باقی مانده بود
به خواست الله بود که باقی مانده بود
تیر های شکسته، شمشیرهای شکسته
بدن های خون آلود تمامی تپه ها را پوشانده بود
همه چیز بجز خواست الله نابود شده بود
همه چیز بجز خواست الله نابود شده بود

در آنجا بانوی صالح ما ایستاده بود
بانوی پاکدامن ما، بانوی تنهای ما
در عمق تیرگی و غبار
و در سایه ترس و بی عدالتی
فریاد زد:
کیست که مرا یاری دهد؟ در مسیر نور؟
کیست که رهرو یافتن نور باشد؟

جهان ایستاد
چنانکه به خواست خدا باشد
و در آن زمان پریشانی
و در دنیای بی امیدی
کسی شمعی روشن کرد....
بانوی ما گفت:
در راه یافتن نور، شمعی بیافروزید
در اعتراض به بی عدالتی، شمعی بیافروزید
برای ستودن راه شهدا، شمعی بیافروزید
برای خون برادرم، شمعی بیافروزید
برای زندگی فرزندانمان، شمعی بیافروزید
برای خواست الله، شمعی بیافروزید

1929

1
9
2
9

I take a jug of wine,
spit destiny in the face,
but then surrender to the reality
there is no immortality
not for the mind and not for the soul
but the bitter taste of wine
keeps me sober for a while
to remind me of the crash of 29
of nineteen twenty nine

actions and consequences,
endless perpetual sequences
of treachery, distrust and paranoiac deeds
of schizophrenic balderdash
imprisons not one; but all
and nothing would be fine
after 1929

and their women became PERSONS in 29
and our PERSONS are being confined to their homes in 29
and BBC televised the news in 29
and our television is now banned in 29
and conflict started by the Western Wall in 29
and now we are surrounded by international walls in 29

war, war and more war
hate, revulsion and disgust
lies, corruption and deceit
murder, rape and imprisonment
would not bring me a virgin in heavens
and nothing would be fine
after 1929

Oh cupbearer, pour more wine
Ah gatekeeper, draw the line
Ah moon-watcher, show me a sign
And promise me everything would be fine
After resolution 1929